پیش‏ بینی رابطه سبک های دلبستگی با گرایش به مواد مخدر در دانشجویان پسر دانشگاه فرهنگیان کردستان

مصرف مواد مخدر و اعتیاد به آن به عنوان یکی از مهم‏ترین آسیب های روانی - اجتماعی قرن حاضر، اقشار مختلف خصوصا جوانان و دانشجویان را همواره در معرض تهدید قرار می ‏دهد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین سبک های دلبستگی با گرایش به مصرف مواد در دانشجویان پسر دانشگاه فرهنگیان کردستان است. این پژوهش از نوع توصیفی - همبستگی است. جامعه آماری آن کلیه دانشجویان دانشگاه فرهنگیان کردستان در سال تحصیلی 94-1393 بوده اند که با استفاده از جدول مورگان و فرمول کوکران، 294 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع‏ آوری داده ها از مقیاس دلبستگی بزرگسالان هازن و شیور و مقیاس گرایش به اعتیاد فرجاد و همکاران استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که بین گرایش به اعتیاد با سبک دلبستگی ایمن، رابطه معنادار وجود ندارد؛ اما با سبک های دلبستگی ناایمن دوسوگرا و اجتنابی، رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. با توجه به یافته های به ‏دست آمده با افزایش دلبستگی ایمن خانواده ها با فرزندان می توان میزان گرایش به مصرف مواد را در دانشجویان کاهش داد. همچنین هر اندازه میزان دلبستگی به سمت دلبستگی ناایمن دوسوگرا سوق یابد، میزان گرایش به اعتیاد نیز افزایش می یابد.