تبیین رضایت زناشویی زوجین بر اساس هوش معنوی و طرحواره ناسازگار اولیه

هدف پژوهش حاضر،  تبیین رضایت زناشویی زوجین بر اساس هوش معنوی و طرحواره ناسازگار اولیه بود. جامعه آماری شامل کلیه مردان و زنان متاهل شهر ساوه بود که از این میان 160 نفر بطور تصادفی انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات پرسشنامه های رضایت زناشویی انریچ، مقیاس خود گزارشی هوش معنوی و پرسش نامه طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ بر روی آزمودنی ها اجرا شد. داد ه های پژوهش با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و با روش تحلیل رگرسیون چندمتغیره به روش گام به گام مورد تحلیل قرار گرفت. تحلیل داده ها نشان داد، هر دو متغیر طرحواره ناسازگار اولیه و هوش معنوی می توانند رضایت زناشویی را پیش بینی نمایند (p< 0/01)، اما سهم هوش معنوی در پیش بینی رضایت زناشویی زوجین بیشتر از  طرحواره ناسازگار اولیه است. پژوهش حاضر، نشانگر نقش تردید ناپذیر و تعیین کننده هوش معنوی و  طرحواره ها در رضایت زناشویی زوجین است.  بنابراین  با پرورش هوش معنوی و استفاده از راهبردهایی برای کاهش طرحواره ناسازگار اولیه می توان رضایت افراد را بالا برد.