تاثیر نانوذرات اکسید سریم بر شاخص های مورفوفیزیولوژیکی و محتوای تانشینون ریشه مریم گلی قرمز (Salvia miltiorrhiza Bunge) در دو روش محلول پاشی برگی و تغذیه خاکی

نانوذرات اکسید سریم بسته به گونه گیاهی، شرایط کشت، غلظت و روش مورد استفاده می تواند اثرات متفاوتی بر القا فرآیندهای فیزیولوژیکی و متابولیتی گیاهان داشته باشد.

بررسی تاثیر نانو اکسید سریم در غلظت های مختلف به دو روش محلول پاشی برگی و تغذیه خاک طی دو مرحله رشد بر ویژگی های مورفو - فیزیولوژیکی و فیتوشیمیایی مریم گلی قرمز.

این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با غلظت های مختلف نانوذرات اکسید سریم (0، 250، 500، 1000 میلی گرم در لیتر) در دو مرحله رشد (رویشی و زایشی) و به دو روش محلول پاشی برگی و تغذیه خاکی در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت.

بیشترین وزن خشک اندام هوایی گیاه در تیمار محلول پاشی برگی با غلظت 250 میلی گرم در لیتر نانو اکسید سریم و در مرحله زایشی مشاهده شد. محتوی کلروفیل a در تیمار تغذیه خاکی با 250 میلی‏گرم در لیتر نانو اکسید سریم در مرحله زایشی بیشترین مقدار بود. همچنین، بیشترین مقدار فنل، فلاونویید و فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره برگ در گیاهان تحت تیمار محلول پاشی برگی با 500 میلی گرم در لیتر نانو اکسید سریم در مرحله زایشی حاصل شد. درحالی که در روش تغذیه خاک بیشترین مقدار اسید رزمارینیک و تانشینون ریشه در تیمار 500 میلی گرم در لیتر نانو اکسید سریم و در مرحله زایشی حاصل شد که به ترتیب 7/58 و 6/24 درصد نسبت به شاهد موردنظر افزایش داشت.

با توجه به نتایج به دست آمده در این مطالعه، غلظت 250 و 500 میلی گرم در لیتر نانو اکسید سریم به روش محلول پاشی برگی در دوره زایشی بیشترین تاثیر را بر بهبود ویژگی های مورفوفیزیولوژیکی و فعالیت آنتی اکسیدانی مریم گلی قرمز گذاشت.