واکاوی تحولات کالبدی - ادراکی روستاهای پیراشهری مورد: روستای مهرآباد در شهرستان دماوند

شهرها با رشد شتابان خود بزرگ تر می شوند و بازتاب اکولوژیکی شهرها به ویژه شهرهای بزرگ و روند رو به رشد جمعیت آن ها در درجه اول گسترش فضایی یا توسعه کالبدی شهرها و دست اندازی به زمین های کشاورزی و منابع طبیعی پیرامون است. این گسترش از یک سو باعث شهرگریزی و از سوی دیگر باعث افزایش رغبت به خانه های دوم و استراحت در مکان هایی به دور از شهرها شده است. این موضوع به ویژه برای روستاهای همجوار کلانشهرها، خصوصا تهران و شهرهای بزرگ جدی است. بنابراین هر سکونتگاه روستایی که در حاشیه و پیرامون این مراکز شهری استقرار یافته باشد در معرض توجه قرار گرفته و این امر در روستاها اثرات مختلفی را بر جای گذاشته است. هدف این تحقیق بررسی اثرات محیطی، کالبدی-فضایی و اجتماعی و اقتصادی خزش شهری در روستای مهرآباد است. روش تحقیق در این مقاله روش کیفی مبتنی بر مصاحبه است،‏ جامعه آماری پژوهش را دو گروه مدیران و مسیولین و خانوارهای روستایی ساکن روستا تشکیل داده است. مصاحبه ها به روش گلوله برفی و تا حد اشباع انجام پذیرفت. نتایج بیانگر آن بود که در بعد اجتماعی رشد پدیده شهرگرایی و تغییر نگرش روستاییان مهم ترین اثری است که رشد شهری در روستای مهرآباد به جای گذاشته است و در بعد اقتصادی عدم تعادل در اشتغال و کاهش درآمد و پس انداز روستاییان که در نتیجه راکد ماندن کشاورزی و دامداری رخ داده است مهم ترین اثر کالبدی حاصل از خزش شهری در روستای مهرآباد قانون گریزی و افزایش ساخت و ساز غیرمجاز بوده است و در بعد محیطی  نیز تخریب منابع طبیعی و افزایش آلودگی های زیست محیطی را به همراه  داشته است.