مروری بر مواد با قابلیت جذب و ذخیره سازی هیدروژن

تلاش های فراوانی در زمینه استفاده از انرژی های نو و تجدیدپذیر برای جایگزینی با سوخت فسیلی و تامین انرژی مورد نیاز بشر به صورت پاک تا به امروز صورت گرفته است. یکی از جذاب ترین گزینه ها که در سال های اخیر توجه بسیار از پژوهشگران را به خود جلب کرده، یکی از فراوان ترین عنصر روی زمین، هیدروژن است. برای استفاده از هیدروژن به عنوان منبع انرژی دو نکته بسیار حایز اهمیت است، اولی مسئله تولید هیدروژن و دومی ذخیره سازی هیدروژن. در مقاله پیش رو به بررسی مواد جاذب جهت ذخیره سازی هیدروژن پرداخته شده است. هیدریدهای فلزی، مواد پایه نیتروژنی، مواد پایه منیزیمی و مواد پایه کربنی چهار گروه عمده جهت ذخیره سازی هیدروژن هستند که توجه های بسیاری را به خود جلب کرده اند. راندمان فارادیک پارامتری است که میزان هیدروژن ذخیره شده را به صورت تیوری بیان می کند. براساس مطالعات انجام شده، به لحاظ سینتیکی چگالی جریان بالا، ولتاژ پایین و نرخ جریان دشارژ بالا قابلیت ذخیره هیدروژن را در مواد پایه کربنی و علی الخصوص نانولوله های کربنی افزایش می دهد. افزایش ظرفیت ذخیره سازی هیدروژن می تواند امکان دسترسی به یک سوخت پاک را برای همه مصارف انرژی فراهم کند.