مدل سازی تاریخچه های تدفین و حرارتی جهت آنالیز حوضه رسوبی سازند پابده در یکی از میدان های نفتی فروافتادگی دزفول جنوبی

در این مطالعه با مدل سازی یک بعدی تاریخچه های تدفین و حرارتی در سه چاه 1 A، 2 A و 3 A در یکی از میدان های فروافتادگی دزفول جنوبی، تاثیرات متقابل رسوب گذاری، تدفین، فرونشست و بالاآمدگی های حوضه رسوبی بر روی تغییرات درجه حرارت نسبت به عمق و زمان و در نتیجه، بلوغ مواد آلی سازند پابده در قالب حوضه رسوبی مورد بررسی قرار گرفته است. در این بررسی، مقادیر دما و انعکاس ویترینایت اندازه گیری شده، جهت واسنجی مدل استفاده شده است. بازسازی تاریخچه های تدفین نشان می دهد حوضه رسوبی در زمان نهشته شدن سازند پابده از پالیوسن تا الیگوسن، سرعت رسوب گذاری کمی داشته که مرتبط با محیط رسوبی کم انرژی آن در حاشیه غیرفعال حوضه نیوتتیس بوده است. بیشترین نرخ تدفین سازند پابده در میوسن میانی تا پلیوسن میانی رخ داده که هم زمان با رسوب گذاری نسبتا سریع سازندهای گچساران، میشان و آغاجاری در حوضه فورلند زاگرس بوده است. بر اساس مدل سازی های حرارتی، سازند پابده از میوسن میانی در دمای بالاتر از C° 60 قرار داشته و در پلیوسن میانی که این سازند در بیشترین عمق تدفین قرار داشته، دما به حدود C° 100 رسیده بود که دمای مناسب برای زایش نفت می باشد. با این حال، از پلیوسن میانی تا حال حاضر، بالاآمدگی ها و فرسایش های ایجاد شده در اثر فعالیت های کوه زایی زاگرس، موجب کاهش دمای سازند پابده و کند شدن نرخ افزایشی بلوغ مواد آلی آن شده است. بر اساس مقادیر پایین انعکاس ویترینایت (6/0% > Ro)، سازند پابده در میدان مورد مطالعه در ابتدای پنجره نفتی قرار داشته و به علت عدم بلوغ کافی به عنوان یک سنگ منشا با پتانسیل ولی نابالغ در نظر گرفته می شود که بطور کامل وارد زون تولید نفت نشده است.