نتایج اولیه (ده ساله) طرح آزمایش سازگاری سوزنی برگان در منطقه ارتفاعی میان بند جنگل های نکا

هدف از اجرای طرح های سازگاری درختان غیربومی تعیین نتایج ارزشمند معرفی گونه های مناسب جهت استفاده در برنامه های جنگل کاری است . این تحقیق در جنگل های مرطوب میان بند نکا (ونمک) و در قالب بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار و 13 تیمار از گونه ها و مبادی مختلف سوزنی برگ شامل کاج جنگلی (Pinus sylvestris) با مبادی یوگسلاوی ، ارمنستان و اسپانیا، پیسه آ (Picea abies) با مبادی یوگسلاوی ، کلاردشت و لاجیم ، کاج زرد (Pinus ponderosa) با مبدا آمریکا، کاج سیاه (austriaca  var.(Pinus nigra با مبدا اطریش ، دو گونه نراد (Abies nordmaniana & Abies bornmulleriana) با مبدا ترکیه ، دوگلاس (Pseudotsuga menzeisii) با مبدا آمریکا و گونه سدروس (Cedrus deodara) با مبدا پاسند ازسال 1371 مورد مطالعه قرارگرفت . میانگین درصد زنده مانی ، میانگین ارتفاع ، میانگین قطر یقه ، میانگین قطر برابر سینه و میانگین درصد طبقات کیفی (خوب ، مناسب ، ضعیف و نامناسب) پس از اندازه گیری های سالیانه در هر یک از کرت های آزمایشی به عنوان متغیر تعیین گردید و پس از پایان سال دهم مورد آزمون آماری قرار گرفت . همچنین با حفر و تشریح پروفیل درسطح عرصه ، ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاک مورد مطالعه قرار گرفته و ویژگی های اقلیمی آن نیز بر اساس آمار آب و هوایی ده ساله ایستگاه هواشناسی ونمک  (78-1369) تعیین گردید. بررسی نتایج صفات کمی و کیفی تیمارهای مختلف سوزنی برگ نشان داد که پس از پایان مدت ده سال از اجرای طرح تحقیقاتی اختلاف معنی داری میان تیمارهای مختلف از لحاظ هریک از صفات کمی و کیفی در سطح یک درصد وجود دارد. با توجه به تجزیه و تحلیل نتایج حاصل از صفات کمی و کیفی (میانگین درصد زنده مانی ، میانگین ارتفاع ، میانگین قطر یقه ، میانگین قطر برابر سینه ، میانگین درصد طبقات کیفی) و مشاهدات زمینی می توان گفت که تا این مرحله گونه Pinus sylvestris (با مبدا یوگسلاوی) از بهترین وضعیت برخوردار بوده و پس از آن گونه های Pinus sylvestris (با مبداء ارمنستان)، Pinus ponderosa (با مبداء آمریکا) و Pinus nigra var. austriaca (با مبداء اطریش) نتیجه قابل قبولی را ارایه کردند.