اثر مواد بسترساز بر عملکرد حافظه و یادگیری و ترجیح جنس در موش های صحرایی

امروزه انواع مواد بستر ساز براساس درجه سلامت، در دسترس بودن و هزینه برای دام و حیوانات آزمایشگاهی مورد استفاده است. در مطالعه حاضر، عملکرد حافظه و یادگیری و ترجیح به مواد بستر ساز در موش های صحرایی نگهداری شده تحت مواد بستر ساز مختلف بررسی شد. حیوانات در مواد بستر ساز در اندازه مشابه از چوب خاک اره ، گردو، پسته، سمندر، بادام و ساقه و برگ یونجه برای دو هفته نگهداری شدند. حافظه و یادگیری با استفاده از تست ماز آبی موریس (MWM) و شاتل باکس بررسی شد. یک ماز شعاعی تغییر یافته برای سنجش ترجیح جنس مواد بسترساز استفاده شد. برای هر یک از مواد بسترساز سطح آمونیاک درون قفس طی یک هفته محاسبه و نتایج نشان داد حیواناتی که در چوب بادام و گردو نگهداری شدند توانایی حافظه و یادگیری بهتری در تست MWM و شاتل باکس دارند. ضعیف ترین حافظه و یادگیری در موش های صحرایی قرار گرفته در یونجه به عنوان ماده بستر ساز مشاهده شد. در تست ترجیح جنس، حیوانات زمان بیشتری را در بازوهای حاوی گردو و بادام و زمان کمتری را در ناحیه حاوی یونجه گذراندند. علاوه براین، مصرف آب و غذا و همچنین تعداد ورود به ناحیه حاوی ماده بستر ساز یونجه در مقایسه با دیگر مواد بستر ساز کاهش یافت. همچنین، در قفس حاوی یونجه بیشترین سطح آمونیاک مشاهده شد. در مجموع نتایج نشان داد، مواد بسترساز با جنس متفاوت و خواص شیمیایی معین اثرات متفاوتی بر عملکرد حافظه و یادگیری موش های صحرایی دارند.