بررسی موقعیت بهینه دیواره های آب بند در حضور زهکش در پی ناهمگن سد بتنی

به منظور مطالعه تاثیر توام به کارگیری زهکش و دیواره آب بند در سد های بتنی یا انحرافی و تعیین موقعیت بهینه آنها، رفتار هیدرولیکی دیواره های آب بند و زهکش در عمق های مختلف روی پی نا همگن ماسه ای به صورت عددی و آزمایشگاهی بررسی شد. در مدل آزمایشگاهی ساخته شده، مقادیر نشت و فشار پیزومتری در 18 نقطه از مدل تحت چهار هد آبی مختلف برداشت گردید. بعد از واسنجی و صحت سنجی مدل ریاضی با داده های آزمایشگاهی، موقعیت بهینه  دیواره های آب بند با استفاده از مدل عددی اجزای محدود تعیین گردید. نتایج این تحقیق به هر دو صورت آزمایشگاهی و عددی نشان داد که استفاده از زهکش در حضور دو دیواره آب بند سبب افزایش مقدار دبی نشت، کاهش چشمگیر مقدار زیر فشار و کاهش گرادیان خروجی نسبت به حالت مبنا (بدون دیواره آب بند و زهکش) می شود. همچنین، افزایش عمق زهکش سبب افزایش مقدار دبی نشت و کاهش گرادیان خروجی می گردد، اما تاثیر چندانی بر تغییر نیروی زیر فشار ندارد. نتایج تحقیق همچنین نشان  داد که در صورت وجود دو دیواره آب بند، موقعیت بهینه  دیواره آب بند بالا دست در حضور زهکش در پاشنه سد و دیواره پایین دست به فاصله 0.27 طول بدنه از پنجه است که در این حالت هر سه پارامتر یعنی دبی نشت، زیر فشار و گرادیان خروجی کمترین مقدار خود را خواهند داشت.