مطالعه سطوح اریتروپویتین، ویتامین D3 و پاراتورمون در ارتباط با ضایعات کلیوی در گاومیش های رودخانه ای (bubalis Bubalus)

اختلالات کلیوی در نشخوارکنندگان، ممکن است به صورت تحت بالینی ظاهر شده و منجر به کاهش تولید شوند. در این تحقیق از تعداد 102 راس گاومیش نرو ماده به ظاهر سالم نمونه خون و قطعه مشخصی از بافت کلیه از کشتارگاه صنعتی اهواز اخذ گردیده و جهت انجام آزمایش های هورمونی و هیستوپاتولوژیک به آزمایشگاه ارسال گردید. پس از انجام رنگ آمیزی های متداول و اختصاصی نمونه های بافتی مورد ارزیابی میکروسکپی قرار گرفته و از میان 102 نمونه تعداد41 نمونه فاقد ضایعه بعنوان گروه شاهد و تعداد 61 نمونه به عنوان گروه ضایعه در نظر گرفته شدند. نمونه های ضایعه دار به 4 زیرگروه نفریت بینایبنی حاد، نفریت بینابینی مزمن، التهاب لوله ای ادراری و پرخونی تقسیم شدند. مقادیر هورمون های اریتروپویتین، پاراتورمون و ویتامینD3 با استفاده از کیت های اختصاصی به روش الیزا اندازه گیری شدند. آنالیزآماری نشان دادکه مقادیر ویتامین D3 در گروه های ضایعه دار اگر چه کمتر از متوسط گروه شاهد است ولی این تفاوت معنی داری نبوده است. با این حال، مقادیر هورمون اریتروپویتین و پاراتورمون (در گروه نفریت بینابینی مزمن) در گاومیش های با ضایعات کلیوی به طور معنی داری بترتیب پایین تر و بالاتر از گروه شاهد بوده است. نتایج حاکی است که بیشتر ضایعات کلیوی در گاومیش های مورد مطالعه از جمله موارد ذکر شده در بالا منجر به کاهش تولید هورمون اریتروپویتین در پی بروز این ضایعات و اثرات آن برعملکرد کلیه ها می شود. از آنجاییکه ارتباط مستقیمی بین تولید اریتروپویتین و خونسازی وجود دارد رخداد اختلالاتی همجون آنمی با ضایعات کلیوی مرتبط بوده که این امر به نوبه خود عملکرد بسیاری از سیستم های بدن را تحت الشعاع قرار می دهد.