ارزیابی اقتصادی پروژه های خورشیدی در شرایط عدم اطمینان با رویکرد اختیار واقعی فازی - مطالعه موردی: نیروگاه برق فتوولتاییک 2 مگاواتی جنوب اصفهان

سرمایه گذاری در انرژی های تجدید‏پذیر به ویژه انرژی خورشیدی با توجه به افزایش پویایی حاکم بر شرایط اقتصادی و مالی آنها درگیر عدم قطعیت های فراوانی بوده که بیشتر بازگشت ناپذیر است، لذا پرداختن به روش‏های نوین ارزیابی اقتصادی این پروژه‏ها از جایگاه ویژه ای برخوردار می‏باشد. در این پژوهش چارچوبی فراهم گردید تا در قالب آن از نظریه اختیار واقعی در ارزیابی یک نیروگاه فتوولتاییک 2 مگاواتی در جنوب استان اصفهان (به‏ عنوان مطالعه موردی)، در مقایسه با روش‏های سنتی، استفاده گردد. ابتدا به روش پیمایشی از دیدگاه یک نمونه 36 نفری از خبرگان، نقش این اختیارات بر ارزش پروژه مورد آزمون قرار گرفت. ابزار جمع ‏آوری اطلاعات در این آزمون پرسشنامه ای محقق ساز با 9 گویه بود که پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ تایید گردید. نتایج حاکی از وجود رابطه معنی دار بین به‏ کارگیری اختیارات و افزایش ارزش سرمایه گذاری، در صورت لحاظ کردن اختیارهای گسترش، واگذاری و صبر بود. سپس اختیارات شناسایی شده مناسب با نیروگاه با روش اختیار واقعی به کمک درخت دو جمله ای فازی (جهت پوشش بهتر عدم اطمینان ها)، ارزش گذاری و مشخص شد که رویکرد اختیار واقعی فازی ضمن افزایش ارزش سرمایه گذاری از انعطاف بیشتری نسبت به روش‏های سنتی برخوردار است.