اثربخشی آموزش مهارت حل مسئله بر شادکامی معتادین به مت آمفتامین

یکی از شکایت های اصلی معتادین در حال ترک اعتیاد، کسالت و ملالت است و این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارت‌ حل مسئله بر افزایش شادکامی معتادین تحت درمان شهر تهران صورت گرفت.

با استفاده از یک طرح شبه آزمایشی، با روش نمونه گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای، تعداد 36 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جای داده شدند. هر دو گروه قبل و بعد از مداخله و پیگیری سه ماهه با آزمون شادکامی آکسفورد مورد انداره‌گیری قرار گرفتند. آزمودنی‌های گروه آزمایش تحت آموزش مهارت حل مسئله قرار گرفتند. نتایج با تحلیل کوواریانس، تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون بن فرنی مورد تحلیل قرار گرفت.

با ملاحظه مجذور اتا(28/0)، سطح شادکامی گروه آزمایشی که از آموزش مهارت برخوردار بودند، پس از شرکت در درمان افزایش نشان داد. می‌توان نتیجه گرفت که مداخله آزمایشی منجر به تغییراتی در گروه آزمایش شده که 28/0 کل تغییرات ناشی از عمل آزمایشی بوده است و با اطمینان 99% بین میانگین‌های گروه آزمایشی در سه مرحله اندازه‌گیری یا مراحل مداخله تفاوت آماری معناداری وجود دارد.

می‌توان نتیجه گرفت آموزش مهارت حل مسئله موثر بوده و سطح شادکامی گروه آزمایشی که از آموزش مهارت برخوردار بودند، پس از شرکت در درمان تغییر مثبت نشان داده است.