تعیین مناطق با پتانسیل آب های زیرزمینی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی و روش AHP (مطالعه موردی: حوضه رودخانه حبله رود)

با افزایش جمعیت و نیازهای آبی فزاینده، اهمیت منابع آب زیرزمینی به عنوان یکی از حیاتی ترین منابع تامین کننده آب شیرین در مناطق خشک بیش از پیش آشکار می شود. در این پژوهش، به منظور شناسایی مناطق دارای پتانسیل آب زیرزمینی حوضه رودخانه حبله رود، از هفت معیار متوسط بارندگی سالانه، تراکم آبراهه ها، تراکم گسل ها، لیتولوژی، ژیومورفولوژی، شیب زمین و کاربری اراضی استفاده شده است. نقشه معیارهای مذکور تهیه و به کمک روش AHP، معیارهای مربوط وزن دهی شدند. با تعیین نرخ تاثیرگذاری برای هر کلاس، نقشه پتانسیل آب زیرزمینی به روش روی هم گذاری تهیه شد و دقت این روش به کمک داده های دبی برای 88 چاه و چشمه موجود مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با توجه به پیچیدگی های موجود در حوضه، دقت روش به کار رفته 78 درصد است. مناطق با پتانسیل آب زیرزمینی زیاد، بیشتر در مناطقی که پوشیده از رسوبات متصل و دارای کنگلومرا، ماسه سنگ و تراس های قدیمی و همچنین با تراکم زیاد گسل هستند، قرار گرفته اند. شایان ذکر است از بین هفت معیار، مهم ترین آن ها، متوسط بارندگی سالانه (وزن 355/0) و کم اهمیت ترین معیار ژیومورفولوژی (وزن 059/0) می باشد. در مجموع 85/48 درصد حوضه پتانسیل متوسط رو به بالا دارد. بر اساس یافته های این پژوهش، روش AHP، قابلیت مناسبی برای تعیین مناطق دارای پتانسیل آب زیرزمینی در حوضه رودخانه حبله رود دارد.