فرمولاسیون ژل موضعی اریترومایسین و ترتینوئین

با توجه به مزایای کاربرد توام اریترومایسین و ترتینوئین، هدف از این تحقیق ارائه یک فرمولاسیون ژل موضعی شامل این دو دارو بوده است. برای آنالیز و تعیین مقدار اریترومایسین و ترتینوئین روش اسپکتروفتومتری UV، به دلیل سادگی و دقت بالای این روش استفاده شد. روش انتخابی باید به ترتیبی عمل نماید که امکان تعیین مقدار اریترومایسین و ترتینوئین در حضور یکدیگر وجود داشته باشد و هر یک در اندازه گیری دیگری هیچ تداخلی ایجاد نکند. به این منظور بعد از بررسی های مختلف، متد کمپلکسومتری با ارتونیتروبنزالدئید برای اریترومایسین انتخاب و نیز برای اندازه گیری و تعیین مقدار ترتینوئین از محیط آب اتانول ایزوپروپیل الکل اسیدی استفاده شد. به منظور فرمولاسیون ژل دارویی، از عوامل ژلیفیان، پلاستی سایزر، حلال وکمک حلال های مختلف استفاده شد. این مواد شامل کاربوپل، CMC، HPC، HPMC، پروپیلن گلیکول، اتانول، ایزوپروپیل الکل و آب بودند. بعد از انتخاب عوامل مناسب فرمولاسیون، دیاگرام های سه تایی به منظور تعیین درصد دقیق اجزای متغیر به کار گرفته شد. پس از انتخاب فرمولاسیون های مناسب از لحاظ شکل ظاهری، آزمایشات پایداری فیزیکی بر روی فرمولاسیون ها صورت گرفته و سپس آزادسازی داروها از پایه ژل به روش سل دیفیوژن مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد که می توان اریترومایسین و ترتینوئین را به صورت ژل موضعی در ترکیب با هم و با آزادسازی مناسب تهیه و به بازار دارویی عرضه نمود.