بررسی ویژگی های روان سنجی آزمون های بهداشت روان و هوش معنوی در دانشجویان

هدف اساسی این پژوهش بررسی ویژگی های روان سنجی آزمون های بهداشت روان و هوش معنوی دانشجویان ساکن خوابگاه در شهرستان شهربابک است. جامعه آماری دانشجویان خوابگاه هستند که با استفاده از روش سرشماری همه آنها به عنوان نمونه انتخاب شدند و بیشتر آنها در این پژوهش مشارکت کردند. ابزار اندازه گیری پژوهش، پرسشنامه بهداشت روان و هوش معنوی است که از اعتبار و روایی کافی برخوردار است پژوهش حاضر، ضمن بررسی تحلیلی آزمون های بهداشت روان و هوش معنوی امکان بررسی مقایسه ای را نیز فراهم آورد به این صورت که مسیولان خوابگاه، دانشجویان را بر اساس انجام دادن و یا ندادن فرایض مذهبی (شرکت در جلسات قرآن، خواندن کتب مذهبی، شرکت در نماز اول وقت توسط پیش نماز، روزه گرفتن، شرکت در مراسم دعا و غیره) با دو مقیاس (1 و 2) نمره گذاری کردند.  پس از غربالگری اولیه داده ها و حذف فهرستی برخی از دادها، نتایج با استفاده از آمار توصیفی و آزمون مانوا تحلیل شد. نتایج نشان داد که میانگین نمرات دانشجویانی که فرایض مذهبی را انجام می دادند در همه مقیاس های بهداشت روان (اضطراب، تنهایی، ناامیدی، خشم، سردرد، خستگی، سوءهاضمه و اختلال خواب) پایین تر از دانشجویانی بود که فرایض مذهبی را انجام نمی دادند. این امر نشان دهنده بهداشت روان خوب در دانشجویانی با انجام فرایض مذهبی است. نتایج آزمون مانوا نشان داد که فرایض مذهبی بر بهداشت روان دانشجویان به جز در مقیاس های جسمانی (مشکلات گوارشی و سردرد) و در مقیاس روانی (تنهایی) در بقیه مقیاس ها در سطح (p<0.001) معنی دار است، همچنین فرایض مذهبی بر هوش معنوی دانشجویان ساکن خوابگاه در سطح (p<0.001) معنی دار است.