مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر رفتار درمانی دیالکتیک و پذیرش و تعهد بر تنظیم شناختی هیجان و کاهش نشخوار فکری بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر

اختلال اضطراب فراگیر از شایعترین اختلالات اضطرابی مشاهده شده در مراکز بالینی و جمعیت عمومی است. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی دو روش درمانی (رفتار درمانی با تاکید بر باورهای معنوی اسلام محور  و  پذیرش و تعهد)  بر تنظیم شناختی هیجان و کاهش نشخوار فکری مبتنی بر سبک زندگی سالم در بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بود. برای این منظور طی یک پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل 45 بیمار مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر مراجعه کننده به مراکز مشاوره در شهر تهران در سال 1398 به صورت نمونه ی در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه 15 نفره (15نفر گروه تحت درمان تعهد و پذیرش؛ 15 نفر گروه تحت درمان رفتار درمانی دیالکتیکی؛ و 15 نفر گروه کنترل) جایگزین شدند. برنامه های آموزشی رفتار درمانی دیالکتیک (DBT) و  پذیرش و تعهد (ACT) در طی 14 جلسه بر روی گروه های آزمایش اجرا شد. گروه ها در ابتدا، انتها و دو ماه بعد از اتمام پژوهش از نظر تنظیم شناختی هیجان و نشخوار فکری مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج کواریانس نشان داد که میانگین پس آزمون متغیر نشخوار در گروه درمان دیالکتیکی کمتر از گروه درمان تعهد و پذیرش می باشد. متغیر نشخوار در هر دو گروه درمان از گروه کنترل کمتر می باشد. میانگین مولفه های تنظیم هیجانی در گروه درمان دیالکتیکی کمتر از گروه  درمان تعهد و پذیرش می باشد. این پژوهش از لزوم کنترل تنظیم هیجانی و نشخوار فکری در افراد مبتلا به اضطراب فراگیر حمایت می کند.