سنجش تطبیقی معیارهای رشد هوشمند شهری در نواحی ششگانه منطقه 6 تهران
مفهوم رشد هوشمند شهری راهکاری است در برابر گسترش افقی یا رشد اسپرالگونه شهر که در نیم قرن اخیر الگوی رشد جهانی شهرها بوده است. رشد هوشمند در مخالفت با گسترش افقی در بخش مرکزی شهر بر عواملی مانند باززندهسازی محلات، توسعه درونی، کاهش فواصل بین محل کار و زندگی، کاهش آلودگیهای زیست محیطی، افزایش کاربرد حمل و نقل عمومی، و حداکثر دسترسی به خدمات شهری و... تاکید میکند. در حال حاضر، منطقه 6 تهران، بهعنوان بخش مرکزی شهر، با چالشهای آلودگی زیست محیطی، کمرنگ شدن هویت محلهای، افت جمعیت ساکن، و... روبه روست. بنابراین، در این تحقیق اصول رشد هوشمند برای کاهش مشکلات موجود و افزایش کارایی منطقه مناسب دیده شد. هدف از این تحقیق نخست سنجش درجه فشردگی/پراکنش منطقه 6 تهران و سپس تحلیل و تطبیق 6 شاخص رویکرد رشد هوشمند شهری (تراکم، کاربری ترکیبی، حمل و نقل عمومی، فضاهای سبز و باز، بازسازی بافت قدیمی، و حس تعلق مکان) با استفاده از روش سلسله مراتبی (AHP) بوده است. ماهیت این تحقیق کاربردی و روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است و برای گردآوری اطلاعات از محاسبات کمی و روش میدانی و اسنادی استفاده شده است. جامعه آماری ساکنان منطقه 6 است. با استفاده از فرمول کوکران، 160پرسشنامه برای ساکنان و 30 پرسشنامه برای کارشناسان تهیه و گردآوری شد. یافته های این پژوهش نشان میدهد فرم کالبدی منطقه 6 تهران فشرده است و در سنجش تطبیقی 6 شاخص انتخاب شده ناحیه 3 منطقه با فاصله نسبتا زیاد ناحیه سازگارتر با شاخصهای رشد هوشمند شهری شناخته شد. سرانجام، راهکارهایی برای سازگاری بیشتر سایر نواحی منطقه پیشنهاد شد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.