بررسی تاثیر عیار سیمان و هوازا بر مقدار جذب آب موئینه در پوشش بتنی کانال های انتقال آب

در این پژوهش تاثیر مقادیر مختلف افزودنی حباب ساز و عیار سیمان بر میزان جذب آب مویینه پوشش کانال های آبرسانی مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور 15 طرح اختلاط با نسبت آب به سیمان 45/0 و کاربرد 4 سطح عیار سیمان 275، 325، 350، 375و 400 کیلوگرم بر مترمکعب و سه سطح افزودنی هوا ساز صفر، 01/0و 03/0 درصد وزنی سیمان، در نظر گرفته شد. سپس آزمایش های مختلف شامل: مجموع هوای بتن، چگالی و اسلامپ بر روی بتن تازه و آزمایش جذب آب مویینه، بر روی آزمونه های بتن سخت شده انجام گرفت. نتایج آزمایش ها روی بتن تازه نشان داد که با افزایش مقدار حباب هواساز مصرفی، در عیارهای 275 و 325 (عیارهای کمتر از 330)، مقدار هوای کل مخلوط کاهش و چگالی افزایش یافت ولی برای عیارهای بالای 330 (350، 375 و 400) کیلوگرم بر مترمکعب، مقدار هوای کل افزایش و چگالی کاهش نشان داد. نتایج آزمایش بر روی آزمونه های بتن سخت نشان داد که با افزایش عیار سیمان مقدار جذب آب مویینه افزایش می یابد. همچنین با افزایش مقدار حباب هواساز، مقدار جذب آب مویینه برای عیار سیمان کمتر از 330 کیلوگرم بر مترمکعب افزایش و برای عیار سیمان بیشتر از آن کاهش یافته است. با بررسی نتایج ارایه شده مشخص گردید که برای مخلوط بتنی مناسب برای پوشش بتنی در کانالهای آبرسانی، عیار سیمان نباید کمتر از 330 کیلوگرم بر مترمکعب باشد در عیارهای بالای 330 کیلوگرم بر مترمکعب اختلاف زیادی بین 01/0 و 03/0 درصد افزودنی حباب هواساز نیست و لذا مقدار 01/0 درصد وزن سیمان توصیه می گردد.