سنجش لوسیفراز روشی برای نشان دادن صلاحیت میکروRNA let-7bانتخابی در سرکوب تکثیر ویروس هپاتیت C

توسعه عوامل ضدویروسی جدید رویکردی مناسب برای ریشه کن شدن عفونت هپاتیت C است. به دلیل عدم وجود مدل های حیوانی مناسب همواره سدی برای ارزیابی مناسب ترکیبات ضدویروسی در محیط زنده وجود دارد. توجه روزافزون به microRNAها نقطه قوت جدیدی در درمان های ضدویروسی محسوب می شود. هدف از مطالعه حاضر، استفاده از سنجش لوسیفراز برای تایید میان کنش بین miRNA و RNA ژنومی ویروس هپاتیت C (HCV) ژنوتیپ 1b به منظور سرکوب تکثیر این ویروس است.

مواد و روش ها:

 قطعات ژنومی NS5B از ژنوم ویروس هپاتیت C به عنوان ناحیه MRE درون وکتور psiCHECK-2-TM ساب کلون شد. بیان نسبی وکتورهای لنتی ویروس بیان کننده miRNA در سلول Huh7.5 از طریق میکروسکوپ فلورسانس و real-time PCR ارزیابی شد. لنتی ویروس بیان کننده let-7b به سلول های Huh7.5 ترانسداکت شد. NS5B-psiCHECK-2-TM (MRE) به سلول Huh7.5 مورد نظر ترانسفکت شد. به کمک کیت سنجش دوگانه لوسیفراز بیان نسبی لوسیفراز اندازه گیری شد.

یافته ها:

 با استفاده از لنتی ویروس های بیان کننده let-7b شرایط بیان بالا و دایمی از let-7b در سلول مورد نظر ایجاد شد. از سوی دیگر اتصال اختصاصی توالی پاسخ دهنده (NS5B) به میکروRNA let-7b با کاهش نور لوسیفراز نشان داده شد.

نتیجه گیری:

 برای حفظ بیان بالا و پایدار میکروRNAها در سلول از وکتورهای لنتی ویروس استفاده می شود. استفاده از سنجش لوسیفراز یکی از مناسب ترین روش های تایید میان کنش بین miRNA-mRNA است که می تواند برای ژن های ویروسی دیگر با میکروRNAهای متفاوت استفاده شود.