ارزیابی و مقایسه روش های نوین در تعیین سیستم سازگاری نسجی انسان

سیستم سازگاری نسجی انسان از نظر ژنتیکی و بروز بیوشیمیایی پیچیدگی های منحصربه فردی دارد که تعیین نوع آن را از منظر بالینی و آزمایشگاهی بسیار حایز اهمیت می کند. مهم ترین و شناخته شده ترین وظایف این سیستم مربوط به نقش حیاتی آن در پیوند اعضا است و علاوه بر آن نقش مهمی را در ارزیابی ریسک ابتلا به بیماری ها دارد. دقت و صحت دو مولفه حیاتی در تعیین آزمایشگاهی هاپلوتیپ های HLA در بیماران نیازمند پیوند است، به طوری که هر گونه تاخیر و خطا در این کار می تواند حیات بیمار را به خطر اندازد. نیاز به تعیین دقیق نوع HLA در کنار بهبود سرعت عمل و کاهش هزینه های انجام این ارزیابی سبب شده است تا روش های متعددی برای انجام این آزمایش معرفی شود. امروزه با معرفی نسل جدید تعیین توالی انقلابی در ارزیابی های ژنتیکی صورت گرفته است. تعیین هاپلوتیپ های HLA نیز از این تکنیک بهره مند است، به طوری که امروزه روش های متنوعی برای بررسی ژنتیکی HLA به کمک نسل جدید تعیین توالی معرفی شده اند. در مطالعه حاضر در کنار مرور روش های پیشین در تشخیص HLA، دو مورد از پرکاربردترین تکنیک ها براساس نسل جدید تعیین توالی تحت عنوان روش تعیین توالی حرارتی و روش ایلومینا Miseq مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفتند.