تاثیر کانون توجه بر فعال سازی و عملکرد در تکلیف تعادلی ایستا

تخاذ کانون توجه درونی/ بیرونی به عملکرد های متفاوتی می انجامد، اما از مکانیزم فیزیولوژیک این تفاوت اطالعات چندانی در اختیار نیست. فرضیه های تحقیق حاضر اشاره می کنند که کانون های توجه متفاوت، با ایجاد سطوح متفاوتی از فعال سازی، به عملکرد های متفاوتی در تکلیف تعادلی منجر می شوند. سطح هدایت الکتریکی پوست (سهاپ) به عنوان شاخص انگیختگی سی و هفت دانشجوی تربیت بدنی در تکلیف تعادلی ایستا هنگام اتخاذ دو کانون توجه بیرونی و درونی بر روی دستگاه تعادل سنج بایودکس ثبت و برای محاسبه فعال سازی استفاده شد. نمرات عملکرد تعادلی ایستا و فعال سازی در دو حالت توجه بیرونی و درونی با آزمون تی همبسته مقایسه و رابطه بین فعال سازی و عملکرد در دو حالت کانون توجه بیرونی و درونی با آزمون ضریب همبستگی پیرسون بررسی شد. اتخاذ کانون توجه بیرونی منجر به عملکرد بهتری نسبت به اتخاذ کانون توجه درونی شد.. بین فعال سازی و عملکرد تعادلی ایستا فقط هنگام اتخاذ کانون توجه درونی همبستگی منفی وجود داشت، به این ترتیب با افزایش فعال سازی عملکرد تعادلی بهتر شد. نتایج با یافته های سایر مطالعات مقایسه و در چارچوب فرضیه های مربوط مورد بحث قرار گرفته است.