نقش مجلس بیست و دوم در روند جداسازی بحرین از ایران

بیست و دومین دوره مجلس شورای ملی در مهر ماه 1346 افتتاح گردید. این دوره قانون‌گذاری پس از برگزاری 255 جلسه در تاریخ 19 اردیبهشت ماه 1350 به مناسبت جشن‌های 2500 ساله به دستور محمدرضا شاه منحل گردید. یکی از مهم‌ترین موضوعاتی که در این دوره قانون‌گذاری تصویب شد، پذیرش قطع‌نامه شورای امنیت در مورد جدا شدن بحرین از خاک ایران بود. مجلس به عنوان یک نهاد قانون‌گذاری که رسالت حراست از تمامیت ارضی کشور را بر عهده داشت، در این دوره عملکردی متفاوت ارایه داد. تنها حزب پان ایرانیسم که جزو اقلیت مجلس به شمار می‌رفت، به مخالفت با پذیرش قطع‌نامه مذکور اقدام کرد و دولت هویدا را استیضاح نمود.
این پژوهش در نظر دارد به سوالات زیر پاسخ دهد: 1) نظر حزب پان ایرانیسم به عنوان یگانه مخالف پذیرش قطع‌نامه بر اساس مذاکرات مجلس چه بود؟2) چرا مجلس به عنوان نهادی که حفظ تمامیت ارضی کشور را بر عهده دارد، در این مورد کاملا متفاوت عمل نمود؟ در پاسخ به سوال مذکور می‌توان چنین فرض کرد که بعد از کودتای 28 مراد 1332 و تثبیت قدرت محمدرضا شاه توسط بیگانگان علی‌الخصوص آمریکا و انگلستان، مجلس شورای ملی به نهادی کاملا فرمایشی و تحت امر بیگانگان و شاه تبدیل شد. این پژوهش به شیوه کتابخانه‌ای و روش توصیفی تحلیلی به سوالات مذکور پاسخ می‌دهد.