طراحی الگوی تعاونی بیمه خرد کشاورزی برای مناطق روستایی ایران (مطالعه موردی بیمه خرد دام)

با توجه به اهمیت بیمه های خرد، مسئله اصلی این تحقیق طراحی یک الگو برای توسعه بیمه خرد در مناطق روستایی در قالب تعاونی بوده است. تحقیق حاضر در 2 مرحله انجام شده است. در مرحله اول، با استفاده از مطالعه کیفی و انجام مصاحبه‏های عمیق در قالب رویکرد نظریه بنیادین، الزامات توسعه بیمه خرد تعاونی در سه سطح خرد، میانی و کلان دسته‏بندی شد. الزامات سطح خرد شامل بیمه گر، بیمه گذار و کانال توزیع؛ الزامات سطح میانی شامل اکچوار و الزامات سطح کلان شامل قانون گذاری و بیمه اتکایی است. در مرحله دوم، با استفاده از مطالعه کمی و مدل یابی معادلات ساختاری، الگوی تعاونی  بیمه خرد در مناطق روستایی طراحی و چالش های توسعه آن شناسایی شد. جامعه آماری بخش کمی را سه گروه از کارشناسان مرتبط با حوزه بیمه در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، پژوهشکده بیمه مرکزی و صندوق بیمه محصولات کشاورزی تشکیل دادند. نتایج به طور خلاصه نشان داد به منظور توسعه بیمه خرد: 1. گویه اعتمادسازی درمورد این بیمه، از طریق برنامه های آموزشی مناسب در میان اقشار کم‏درآمد، جزو اولویت اول در سطح خرد (micro) است؛ 2. گویه جمع آوری داده ها درمورد مشتریان بیمه های خرد، تامین‏کنندگان، محصولات و قیمت بیمه های خرد جزو اولویت اول در سطح میانی (meso) است؛ 3. گویه تدوین سیاست‎های حمایتی (معافیت‏های مالیاتی و یارانه ها) برای توسعه بیمه خرد جزو اولویت اول در سطح کلان (macro) است. در چالش‏های اقتصادی، متغیر فقدان پس انداز در افراد فقیر به عنوان یک جزء ضروری برای خرید بیمه نامه؛ در چالش های فرهنگی- اجتماعی، متغیر فقدان مشارکت روستاییان در طرح های بیمه های تعاونی و نبود اعتماد در میان شبکه های جامعه محلی درمورد بیمه خرد؛ در چالش های آموزشی- ترویجی، متغیرهای بی توجهی رسانه های جمعی به مباحث بیمه خرد و  فقدان آموزش اقشار کم درآمد از طریق موارد سفارشی؛ در چالش های فنی، متغیر نبود اطلاعات درمورد بازاریابی بیمه خرد در میان اقشار ضعیف؛ و در چالش‏های سیاست‏گذاری، متغیر بی توجهی صندوق محصولات کشاورزی به مباحث بیمه خرد بیشترین اولویت را در توسعه بیمه خرد تعاونی در مناطق روستایی دارند.