رابطه اخلاق کار با بهداشت روانی و بالندگی سازمانی در کارکنان آموزش و پرورش تهران

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سلامت روان با اخلاق کار و رشد سازمانی در وزارت آموزش و پرورش استان تهران انجام شد. روش جمعآوری اطلاعات، از لحاظ همبستگی توصیفی و از لحاظ هدف، عملی بود. جامعه آماری شامل 2355 کارمند تمام کارکنان وزارت آموزش و پرورش تهران بود. ابزار جمع آوری داده ها سه پرسشنامه استاندارد به شرح زیر است: پرسشنامه رشد سازمانی اسپیدز (2007) با ضریب اطمینان 0.83. پرسشنامه سلامت روان گولدبرگ و هیلر (1978) با ضریب اطمینان 0.85. پرسشنامه ی اخلاق کار گرگوری سیب (1990) با ضریب 0.86. داده های جمع آوری شده با نرم افزار آماری SPSS-22 با استفاده از K-S و رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج به شرح زیر است: 1 بین اخلاق کار با سلامت روان در کارکنان آموزش و پرورش شهر تهران رابطه معناداری وجود دارد و اخلاق، 65.7٪ از تغییرات در سلامت روانی را تشکیل می دهد. اخلاق کاری و رشد سازمانی در کارکنان آموزش و پرورش و آموزش کارکنان و اخلاق کار در 5/53 درصد از تغییرات سازمانی توضیح می دهد.