بررسی تاثیر قارچ های تریکودرمای محرک رشد بر بهبود رشد و تغذیه درختان پسته در شرایط باغی

یکی از راه کارهای مناسب برای کاهش اثرات نامطلوب کودهای شیمیایی بر خواص فیزیکی و شیمایی خاک و رشد گیاهان، استفاده از کودهای زیستی مانند قارچ های محرک رشد گیاه می باشد. کودهای زیستی می توانند به عنوان مکمل یا جایگزین کودهای شیمیایی در کشاورزی پایدار به کار برده شوند. بر این اساس، به منظور بررسی تاثیر قارچ تریکودرما بر تغذیه و رشد درختان پسته، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی، که هر بلوک شامل چهار تیمار (T0) شاهد، (بدون مایه زنی قارچ تریکودرما)، گونه Trichoderma harzianum (T1)، گونه Trichoderma viride (T2) و تیمار T3 مخلوط مساوی از مایه تلقیح تیمار T1 و T2 در سه تکرار در شرایط باغی انجام گردید. نتایج نشان داد که هر سه تیمار قارچ توانستند پارامترهای رویشی شامل طول شاخه (تا 60%)، تعداد جوانه رویشی (تا 30%)، سطح برگ (تا 50%) و شاخص کلروفیل را (تا 171%) در درختان پسته به طور معنی داری در مقایسه با شاهد بدون تلقیح افزایش دهند. کاربرد تیمارهای قارچی باعث افزایش معنی دار غلظت پتاسیم و روی برگ درختان پسته به ترتیب تا 20 و 70 درصد نسبت به شاهد گردید. کاربرد تیمار T2 باعث افزایش معنی دار و 14 درصدی غلظت فسفر و 40 درصدی کلسیم برگ شد. کاربرد دو تیمار T1 و T3 غلظت منیزیم برگ درختان پسته را در مقایسه با شاهد به طور معنی دار و تا 25 درصد افزایش دادند و تنها تیمار T1 باعث افزایش معنی دار و 28 درصدی غلظت آهن برگ در مقایسه با عدم مایه زنی درختان شد. استفاده از تیمارهای T1، T2 و T3 به ترتیب باعث افزایش معنی دار 2/73، 171 و 2/59 درصدی کلروفیل کل و 6/77، 3/80 و 8/64 درصدی کاروتنویید برگ درختان پسته نسبت به تیمار شاهد گردید. با توجه به نتایج بدست آمده از این پژوهش و پس از انجام آزمایشات مزرعه ای بیشتر می توان انتظار داشت که بتوان از این قارچ ها به عنوان کود زیستی (به تنهایی و یا به صورت کاربرد توام) در جهت کاهش حداقل بخشی از مصرف کودهای شیمیایی استفاده کرد.