تاثیر تمرین تناوبی و عسل آویشن بر آنزیم های کبدی موش های صحرایی دیابتی نوع دو

دیابت نوع 2 با ایجاد تغییرات ساختمانی و عملکردی در کبد موجب سطوح بالای سرمی آنزیم های آمینوترانسفراز می شود. هدف پژوهش حاضر مطالعه تاثیر تمرین هوازی تناوبی و مصرف عسل آویشن بر آنزیم های کبدی موش های صحرایی دیابتی نوع2 بود.

در این پژوهش، 36 سر موش نر ویستار پس از 20 هفته تغذیه با رژیم غذایی پرچرب و سپس تزریق استرپتوزتوسین به میزان 25 میلی گرم/کیلوگرم برای القا دیابت نوع 2 ، به چهار گروه دیابتی با کبد چرب: کنترل، تمرین تناوبی، عسل آویشن و تمرین همراه با عسل تقسیم شدند. هشت هفته تمرین تناوبی، پنج جلسه در هفته برای گروه های تمرینی انجام و عسل آویشن روزانه با دز 3 گرم/کیلوگرم رقیق شده در آب مقطر به روش گاواژ به موش های گروه مداخله تغذیه ای خورانده شد. در پایان موش ها قربانی و خون گیری از قلب انجام شد و پس اندازه گیری میزان آنزیم های کبدی سرم، یافته ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس دو عاملی وآزمون تعقیبی بنفرونی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها نشان داد که آنزیم های AST و ALT در گروه تمرین تناوبی همراه با عسل آویشن نسبت به گروه های کنترل و تمرین و عسل، کاهش معنی دار و آنزیم ALP  در گروه تمرین تناوبی همراه با عسل آویشن نسبت به گروه کنترل کاهش معنی دار و نسبت به گروه های تمرین و عسل نیز کاهش داشت اما از نظر آماری معنی دار نبود. 

به نظر می رسد تمرین تناوبی و مصرف عسل آویشن هر دو به تنهایی و به صورت تعاملی با تاثیر بیشتر، بتوانند به بهبود عملکرد کبد و کاهش آنزیم های کبدی در موش های صحرایی دیابتی کمک کنند.