اثر بقایای علف کش های سولفونیل اوره بر رشد و عملکرد آفتابگردان در تناوب با گندم

به منظور ارزیابی اثر بقایای علف‌کش‌های سولفونیل اوره و بقایای گندم بر رشد و عملکرد آفتابگردان، آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 4 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز انجام شد. فاکتور اصلی شامل با و بدون بقایای گندم و فاکتور فرعی شامل کاربرد علف‌کش‌های توتال، آپیروس و آتلانتیس در دو مقدار توصیه شده و 30 درصد بیشتر از مقدار توصیه شده بود. تیمار بدون علف‌کش نیز به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که تمامی علف‌کش ‌ها باعث کاهش ارتفاع، تعداد دانه، وزن دانه، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه آفتابگردان شدند. بیشترین کاهش عملکرد دانه نسبت به شاهد در تیمار کاربرد علف‌کش توتال (95%) و پس از آن در تیمار آپیروس (6/80%) مشاهده شد. کمترین میزان کاهش عملکرد دانه نیز مربوط به تیمار آتلانتیس با 7/32% بود. علاوه بر این، افزایش دوز علف‌کش باعث افزایش اثرات جانبی و کاهش عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک نسبت به دوز توصیه شده گردید. بقایای گندم در خاک باعث افزایش خسارت علف‌کش آتلانتیس از طریق نگهداری آن در خاک (کاهش عملکرد دانه از 3932.3 به 3556.9 کیلوگرم در هکتار) و کاهش خسارت علف‌کش‌های توتال و آپیروس از طریق تجزیه بیشتر آنها (افزایش عملکرد دانه از 235.4 به 311.6 کیلوگرم در هکتار در توتال، و از 996.6 به 1161.3 کیلوگرم در هکتار در آپیروس) شد. اما به طور کلی، تیمار بقایای گندم در مقایسه با تیمار بدون بقایا، عملکرد دانه را 1/2% افزایش داد. بنابراین افزودن بقایای گندم به عنوان ماده آلی در خاک، بر تغییرات بیولوژیک علف-کش‌ها تاثیر می گذارد.