زمان پروترومبین شاخصی برای فعالیت پسوریازیس: یک مطالعه مورد - شاهدی

پسوریازیس یک بیماری شایع مزمن و التهابی عودکننده پوستی مرتبط با سیستم ایمنی می باشد که با تسریع رشد سلول های پوست مشخص می شود. مطالعه ای در زمینه نقش شاخص زمان پروترومبین در تعیین فعالیت و پیش آگهی این بیماران صورت نگرفته است و شناخت موارد موثر در پیش آگهی این بیماری می تواند کمک کننده باشد این مطالعه با هدف تعیین زمان پروترومبین در بیماران مبتلا، ارتباط آن با شدت بیماری و مقایسه آن با افراد سالم انجام گرفته است.

مواد و روش ها: 

این مطالعه مورد - شاهدی بر روی 20 بیمار مبتلا به پسوریازیس و20 فرد سالم که از نظر سن و جنس با هم همسان سازی شده بودند، انجام شد. برای اندازه گیری شدت بیماری از معیار PASI استفاده شد. در هر دو گروه زمان پروترومبین با استفاده از کیت استاندارد اندازه گیری شد.

یافته ها:

 نتایج نشان داد زمان پروترومبین در گروه بیماران و افراد سالم به ترتیب 638/0±213/12 و 423/0±313/12 ثانیه بود. تفاوت های یافت شده بین بیماران و افراد سالم در مورد زمان پروترومبین ارزیابی شده با استفاده از آزمون آماری معنی دار نبود (562/0=p).

نتیجه گیری: 

یافته های مطالعه حاضر نشان می دهد که زمان پروترومبین با شدت بیماری پسوریازیس ارتباط نداشت و همچنین PT در دو گروه بیماران مبتلا به پسوریازیس و افراد سالم تفاوت معنی دار از لحاظ آماری نداشت و نمی تواند به عنوان یک نشانگر بیولوژیک در فعالیت بیماری ایفای نقش کند. انجام مطالعات بیش تر جهت شناسایی فاکتورهای پیش آگهی دهنده ضروری به نظر می رسد.