بررسی روند تغییرات سرعت باد در ایران مرکزی با استفاده از داده های بازتحلیل شده ECMWF

باد یکی از پارامترهای مهم اقلیم است و به ‏عنوان یک شاخص مناسب می‏تواند برای تغییرات اقلیمی و الگوهای مرتبط با جریان هوا به کار برده شود. هدف از این تحقیق بررسی روند تغییرات بلندمدت سرعت باد در ایران مرکزی است. به این منظور، از داده‏ های سرعت باد پایگاه بازتحلیل‏شده ECMWF نسخه ERA-Interim با تفکیک مکانی 75/0×75/0 درجه قوسی و داده ‏های هفت ایستگاه سینوپتیک طی دوره آماری 1980-2017 استفاده شد. برای درستی‏ سنجی داده ‏های پایگاه ECMWF از روش‏های R2، MBE، و RMSE و برای محاسبه روند از آزمون ناپارامتریک من- کندال (M-K) استفاده شد. نتایج نشان داد پایگاه ECMWF از دقت مناسبی برای برآورد سرعت باد برخوردار است؛ به‏ طوری ‏که مقدار R2 در ایستگاه ‏های مورد مطالعه بین 72/0 تا 95/0 متغیر است. متوسط سرعت باد در ایران مرکزی m/s19/3 محاسبه شد. کمینه سرعت باد در ماه ژانویه با 01/2 و بیشینه سرعت باد با m/s 95/3 در ماه ژلای محاسبه شد. به‏ترتیب بیشترین شدت روند افزایشی و کاهشی سرعت روند سرعت باد در ماه‏های مارس (نمره Z، 91/4) و دسامبر (نمره Z، 73/2-) محاسبه شد که در سطح آماری 01/0 معنی ‏دار است. همچنین، بیشینه پهنه ‏های روند افزایشی و کاهشی سرعت باد به ‏ترتیب در ما ه‏های فوریه و ژانویه به‏دست آمده است.