تاثیر کم آبیاری و سطوح مختلف نیتروژن بر عملکرد و بهره وری آب گندم (مطالعه موردی: خرم آباد)

با توجه به اهمیت مدیریت آبیاری و استفاده بهینه کود در هر منطقه، به منظور بررسی تاثیر کم آبیاری و سطوح مختلف کود بر عملکرد و بهره وری آب گندم پاییزه رقم چمران دو در خرم آباد، یک طرح فاکتوریل با پایه بلوک های کامل تصادفی شامل 27 پلات: سه سطح آبیاری (100 درصد نیاز آبی (I100)، 75 درصد نیاز آبی (I75) و50 درصد نیاز آبی (I50))، سه سطح کودی (100 (N100)، 150 (N150) و 200 (N200) کیلوگرم در هکتار) و سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه لرستان انجام شد. در این پژوهش میزان عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، وزن هزار دانه، طول سنبله، ارتفاع بوته، بهره وری آب آبیاری (عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک)، بهره وری آب باران (عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک) بررسی شد. نتایج نشان داد، بیشترین مقدار صفات مختلف در تیمار I100N200 حاصل شد به طوری که میزان عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک به ترتیب 41/3407 و 51/11097 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. همچنین کمترین مقادیر عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک در تیمار I50N100 با 65/45 و 6/32 درصد کاهش عملکرد نسبت به شرایط آبیاری کامل مشاهده شد. اثر متقابل تنش آبی و نیتروژن نشان داد که در همه ی تیمار های آبیاری با افزایش میزان کود نیتروژن تا سطح 200 کیلوگرم در هکتار، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک افزایش یافت. همچنین نتایج نشان داد، اثر متقابل تیمار های آبیاری و کود نیتروژن بر بهره وری آب آبیاری بر پایه ی عملکرد دانه و بهره وری بارش هم بر پایه ی عملکرد بیولوژیک و هم بر پایه ی عملکرد دانه در سطح یک درصد معنی دار است. تیمار I50N200 با 24/3 کیلوگرم بر متر مکعب بر پایه ی عملکرد دانه و 78/10 کیلوگرم بر متر مکعب بر پایه ی عملکرد بیولوژیک بیشترین بهره وری آب آبیاری را داشت.