مقایسه زاویه Q و تعادل ایستا و پویا در دختران ورزشکار دارای کف پای صاف و طبیعی

تحقیق حاضر با هدف مقایسه زاویه Q وتعادل ایستا وپویا در دختران ورزشکار دارای کف پای صاف وطبیعی انجام گردید. آزمودنیهای پژوهش حاضرشامل 30 نفر دختران ورزشکار دانشگاه خوارزمی بوده که به طور تصادفی وهدفمند انتخاب وبه دو گروه 1) 15 نفر ورزشکار دارای کف پای صاف با میانگین و کیلوگرم 53/093±9/632 وزن، سال 20/266 ± 1/334 سن، متر سانتی162/20± 6 /603 قد 2)15 نفر ورزشکار دارای کف پای طبیعی با میانگین قد 638/4± 37/163سانتی متر، سن 345/1 ±333/20 سال، وزن 861/7 ± 386/57 کیلوگرم تقسیم گردیدند. به منظور ارزیابی قوس کف پا از روش اندازه گیری افتادگی استخوان ناوی،جهت اندازه گیری زاویه Q از گونیامتر، به منظور ارزیابی تعادل ایستااز دستگاه سکوی نیرو (Plate Force) و جهت ارزیابی تعادل پویا از آزمون ستاره (SEBT) استفاده گردید. در تعادل ایستا از نرم افزار مت لب، به منظور تجزیه وتحلیل داده ها و در هر سه اندازه گیری از آزمون t مستقل، استفاده شد. نتایج تحقیق نشان دادکه بین زاویه Q در دو گروه آزمودنی های دارای کف پای صاف و کف پای طبیعی تفاوت معنی داری وجود دارد)046/0=p ،)و میانگین زاویه Q در افراد دارای کف پای صاف بیشتر است. بدین معنی که زاویه Q در آنها بیشتر از آزمودنیهای دارای کف پای طبیعی میباشد. همچنین بین تعادل ایستا در دو گروه آزمودنی های دارای کف پای صاف و کف پای طبیعی تفاوت معنی داری مشاهده نشد ونیز بین مولفه های تعادل پویا در بین دو گروه تفاوت معنیداری وجود ندارد. بدین معنا که بین افراد دارای کف پای صاف و دارای کف پای طبیعی در هیچ یک از مولفه های تعادل پویای بررسی شده تفاوت معنی داری وجود ندارد 05/0>p.