بررسی کیفیت و کمیت آب زیرزمینی و ارتباط آن با سازندهای زمین شناسی (مطالعه موردی: دشت یزد-اردکان)

این پژوهش به بررسی کیفی و کمی منابع آب زیرزمینی و ارتباط آنها با سازندهای زمین شناسی در دشت یزد-اردکان پرداخته است. برای این منظور ابتدا داده های کیفی آب چاه های دشت در دو دهه 80 و 90 (قبل و بعد از انتقال آب حوزه زاینده رود به یزد) بررسی شد. سپس نقشه سازندهای موجود در منطقه با استفاده از نقشه زمین شناسی وتصاویرGoogle-Earth   تهیه شد. سپس تیپ آب مشخص و کیفیت آب از نظر کشاورزی و شرب مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که دشت مذکور در ناحیه بزرگی از بخش جنوبی و مرکزی آن (ارتفاع کم) دارای تیپ آب کلروره بوده که با توجه به نقشه های پهنه بندی، تیپ کلروره در دهه 90  نسبت به دهه 80 گسترش داشته است. نتایج پهنه بندی داده های کیفی نشان داد هدایت الکتریکی (EC) از دهه 80 به 90 دارای روند صعودی بوده است و به طور متوسط حدود  dS m-13 افزایش یافته است. همچنین میزان EC از جنوب به سمت شمال دشت در حال افزایش بوده است. نتایج حاصل از پهنه بندی کمی نشان داد که میزان تراز ارتفاعی آب زیرزمینی دشت در امتداد جنوب به شمال در حال کاهش است و عمق آب در چاه ها از دهه 80 به 90 به طور متوسط 10 متر افت داشته است. نتایج نشان داد که چاه ها بیشتر روی سازندهای آبرفتی قرار دارند. همچنین تحلیل همبستگی درصد وجود سازندها با کیفیت آب زیرزمینی نشان داد که در سازند های آهکی (با همبستگی 99/0) انتظار EC بیشتری وجود دارد. برعکس EC کمتر در سنگ اسیدی ولکانیک (با همبستگی 07/0) مشاهده شده است.