فراتحلیل شیوع لپتوسپیروزیس و سرووار های آن در جمعیت دامی ایران

لپتوسپیروز یک بیماری مشترک با گسترش جهانی است که از دو جهت، یکی نگرانی های بهداشتی در جوامع انسانی و دیگری خسارات اقتصادی به علت ایجاد سقط و مرده زایی، تولد گوساله های ضعیف، سندروم کاهش شیر و ورم پستان و مرگ در جمعیت های دامی دارای اهمیت فراوانی است. میزان شیوع یک عفونت در سطح گله، موضوع کلیدی است که تعیین می کند وضعیت عفونت باید مهم در نظر گرفته شود و چه تصمیمات و سیاست هایی باید در این رابطه گرفته شود و به اجرا در آید.

هدف از انجام این مطالعه فراتحلیل (متا آنالیز) میزان شیوع لپتوسپیروز و سرووار های آن در جمعیت دامی کشور است. روش کار: این پژوهش، با جستجوی مقالات مربوط به سال های 1376 تا 1396 با استفاده از واژه های ایران، لپتوسپیرا، گاو، گوسفند، بز، گاومیش و شتر و ترکیبی از آن ها در پایگاه های دادهMagiran ،SID ، Irandoc، Pub Med و Google Scholar انجام گرفت. در این بررسی 39 مقاله با کیفیت پذیرفته شدند. جهت انجام تحلیل های آماری، مقادیر شیوع وارد نرم افزار Comprehensive Meta-Analysis (CMA) شدند.

شیوع ظاهری لپتوسپیروزیس در جمعیت به ظاهر سالم نشخوارکنند گان 5/21 درصد (فاصله اطمینان 95 درصد: 8/8-25/17) بود و سرووار های گریپوتیفوزا، پومونا و کانیکولا بیشترین شیوع را داشتند.

 نتیجه گیری نهایی: 

با توجه به شیوع بالای سرووار پومونا در مطالعات چند سال گذشته در ایران، استفاده از این سرووار در واکسن های تولید شده در داخل کشور، اعمال روش های پیشگیرانه برای کنترل عفونت در سگ های گله و دریافت سهمی از بودجه نظام سلامت، می تواند به کنترل هرچه بهتر بیماری لپتوسپیروز بیانجامد.