بررسی ارتباط آلل های ژن DLA- DRB1 و درماتیت آتوپیک در سگ

مولکول های مجتمع عمده پذیرش بافتی (MHC)، در اتصال به پپتیدهای پادگنی و عرضه آن ها به لنفوسیت های T نقش مهمی دارند و تنوع آن ها با پاسخ های ایمنی و خودایمنی مرتبط است. ارتباط ژن کدکننده MHC کلاس 2 در سگ (DRB1) با برخی بیماری های ایمنی سگ نشان داده شده است.

کشف ارتباط بیماری درماتیت آتوپیک سگ با آلل های ژن DLA-DRB1. روش کار: تعداد 20 نمونه خون از سگ های مبتلا به درماتیت آتوپیک و 20 نمونه از سگ های سالم اخذ شد و پس از استخراج DNA با روش تحلیل HRM فراوانی ژنوتیپ های DLA-DRB1 و هتروزیگوتی و هوموزیگوتی آلل ها مشخص گردید.

بر اساس تحلیل HRM، نمونه ها در 9 تیپ (A تا I) قرار گرفتند. حضور آلل تیپ D در اگزون 2 ژن DLA-DRB1 احتمال ابتلا به درماتیت آتوپیک را افزایش می دهد (064/0 =p و 206/0=Odd ratio). همچنین هتروزیگوتی ژن DLA-DRB1 سبب افزایش خطر ابتلا به درماتیت آتوپیک می شود (090/0=p و 158/0=Odd ratio). 

نتیجه گیری نهایی: 

نتایج این مطالعه نشان داد که برخی آلل های ژن DLA-DRB1 می توانند در حساسیت یا مقاومت در برابر بیماری درماتیت آتوپیک سگ نقش داشته باشند.