اثربخشی بسته آموزشی ارتقای کارکردهای اجرایی در افزایش خودتنظیمی: نقش واسطه ای برنامه ریزی

توانایی خودتنظیمی یکی از عامل‏های مهم در رابطه با بسیاری از پیامدهای مثبت روان‏شناختی است ازاین‏رو ارتقا و آموزش آن به دانش‏آموزان یک ضرورت است. هدف اصلی پژوهش حاضر آزمون اثربخشی آموزش ارتقای کارکردهای اجرایی بر خودتنظیمی بر اساس نقش واسطه ‏ای برنامه ‏ریزی بود. طرح پژوهش از نوع شبه آزمایشی با پیش ‏آزمون- پس ‏آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش ‏آموزان مقطع 2 شهر تهران می‏شد و شرکت ‏کنندگان در پژوهش شامل 40 دانش ‏آموز می‏شد که در سال تحصیلی 98-1397 در مدارس دولتی ثبت‏نام کرده بودند. شرکت‏کنندگان از طریق نمونه‏ گیری در دسترس انتخاب شدند. در گروه آزمایش 20 دانش‏آموز 8 جلسه 90 دقیقه‏ای آموزش دریافت کردند. درحالی‏که اعضای گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند. ابزار پژوهش پرسش‏نامه کارکردهای اجرایی (BRIEF) است. برای تحلیل داده ‏ها از مدل‏های ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزیی در قالب الگوی MIMIC استفاده شد. از یافته‏ های قابل ‏توجه این پژوهش می‏توان به برازش مدل مفهومی و نیز تاثیر مستقیم و غیرمستقیم آموزش مبتنی بر ذهن آگاهی بر خودتنظیمی اشاره کرد. درمجموع برازش مدل نشان‏ دهنده آموزش پذیری خودتنظیمی و نقش متغیر واسطه ‏ای است.