ارزیابی و مقایسه اثر بیوچار و هیدروچار اصلاح شده، زئولیت و سوپر جاذب به صورت لایه ای برکاهش آبشویی نیترات در یک خاک لوم

وجود نیترات در منابع آبی یکی از مهم ترین نگرانی های جهانی محسوب می شود، از این رو جلوگیری از ورود آن به آب با استفاده از موادی همچون هیدروچار، بیوچار، زیولیت و سوپر جاذب می تواند بسیار مفید باشد. بدین منظور این تحقیق در سال 1398 با چهار تیمار در 3 سطح مختلف و 4 تکرار انجام گرفت. در این تحقیق از لوله های پی وی سی(pvc) به تعداد 36 عدد و به قطر و ارتفاع به ترتیب 5/10 و 50 سانتی متر در مزرعه تحقیقاتی شماره یک دانشکده مهندسی علوم آب دانشگاه شهید چمران اهواز استفاده شد. تیمارها شامل هیدروچار(H) ، بیوچار (B)، زیولیت پتاسیمی (Z)و سوپر جاذب نوع A200 (S) در سه سطح (M0، M2 و M5 به ترتیب شامل صفر، 2 و 5 گرم در کیلو گرم خاک) بود. طول دوره آزمایش شامل 10 آبیاری بود و در پایان هر آبیاری نیترات خروجی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که اثر سوپرجاذب، زیولیت و بیوچار در تمام آبیاری ها و هیدروچار غیر از آبیاری 4 و 6 در سطح 5 درصد بر کاهش آبشویی نیترات معنی دار بود. تیمار SM2 و SM5 به ترتیب 42 و 58 درصد ، تیمار ZM2 و ZM5 به ترتیب20 و 29 درصد، تیمار BM2 و BM5 به ترتیب 30 و 43 درصد و تیمار HM2 و HM5 به ترتیب 20 و 31 درصد نسبت به تیمار شاهد در جلوگیری از آبشویی نیترات موثر بودند. به طور کلی تیمار سوپرجاذب به دلیل جذب بالاتر قابل توصیه است. واژه های کلیدی: آبشویی نیترات. بیوچار اصلاح شده. زیولیت. سوپرجاذب. هیدروچار اصلاح شده.