بررسی تاثیر داروهای ضدافسردگی بر تکوین مغز و ژن های مرتبط با آن در جنین

زمینه و هدف:

 افسردگی، یک اختلال خلقی است که باعث احساس مداوم غم و اندوه و از دست دادن علاقه می شود. افسردگی شایع‌ترین اختلال خلقی در جامعه کنونی است. این بیماری در خانم‌ها دو برابر بیشتر از آقایان اتفاق می‌افتد و معمولا شروع اولیه افسردگی در سال‌های تولید مثل یک زن است. حدود 7% از زنان باردار در طول دوران بارداری تجربه افسردگی و مصرف داروهای ضدافسردگی را دارند. عدم درمان افسردگی در طی این دوران پیامدهای جبران ناپذیری دارد همچنین درمان مادران مبتلا به افسردگی به وسیله داروهای ضدافسردگی باتوجه به اینکه داروهای ضد افسردگی مکانیسم اثر یکسانی دارند و بر مغز تاثیر می‌گذارند بسیار خطرناک است زیرا ممکن است مصرف این داروها موجب تغییر در بیان ژن‌های دخیل در تکوین مغز و در نتیجه موجب اختلالات مغزی در جنین شوند بدین جهت در این مقاله به بررسی تاثیر داروهای ضدافسردگی بر تکوین مغز جنین و ژن‌های کلیدی اثرگذار در تکوین مغز پرداخته شده است.

روش بررسی:

 این پژوهش یک مطالعه مروری است و در این پژوهش از بانک‌های اطلاعاتی ایرانی و خارجی همچون PUBMED، NCBI و غیره برای جمع اوری اطلاعات استفاده شده است.

براساس یافته‌های به دست آمده رشد مغز شامل تعامل مداوم محیط و فاکتورهای ژنتیکی است و ژن‌های بسیاری در تنظیم اندازه مغز موثرند تحقیقات نشان داده داروهای ضدافسردگی بر بیان ژن‌های موثر در تکوین مغز تاثیرگذار است و منجر به تکوین نامناسب مغز جنین و اختلالات مغزی ژنتیکی مانند میکروسفالی اولیه (MCPH)، ماکروسفالی، اوتیسم و غیره می‌شوند.

 طبق مقالات بررسی شده و مستندات به دست آمده تنظیم اندازه مغز مستلزم مکانیسم‌ها و ژن‌های مختلفی است و باتوجه به اثر داروهای ضدافسردگی بر بیان ژن‌های دخیل در تکوین مغز مصرف داروهای ضدافسردگی جهت جلوگیری از به وجود امدن اختلالات مغزی و روانی در جنین، مصرف این داروها در مادران باردار و شیرده باید منع گردد.