بررسی ترکیبات شیمیایی موجود در عصاره هیدروالکلی (UrticadioicaL.) و مقایسه اثر درمانی آن با داروی سیپروفلوکساسین علیه باکتری های شایع جدا شده از بیماران مبتلا به عفونت مجاری ادراری بیمارستان ولی عصر(عج) مشکین شهر

مصرف گیاهان دارویی از گذشته جهت درمان بیماری ها مد نظر بوده است. از این میان بیماری های عفونی نیز اهمیت قابل ملاحظه ای داشته اند. با توجه به اثرات آنتی باکتریالی گزنه و عوارض جانبی داروهای شیمیایی، جایگزین کردن آن ها توسط داروهای ضد میکروبی با منشاء گیاهی از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده است. ترکیبات فنلی گیاه گزنه پس از جمع آوری و عصاره گیری به روش ماسراسیون، با استفاده از دستگاه HPLC اندازه گیری گردید، سپس با هدف بررسی خاصیت ضد میکروبی با دو روش Disk deffusion و MIC در برابر باکتری های شایع عفونت مجاری ادراری در غلظت هایmg/ml  5/12، 25 ، 50 و 100 با 3 تکرار انجام گردید. ترکیبات فنلی مثل کلورژنیک اسید (1/28%)، روتین (2/25%)، میریستین (6/10%) و وانیلیک اسید (2/9%) با استفاده از دستگاه HPLC به دست آمد. بیش ترین قطر هاله مربوط به اسینتوباکتر کالکوآستیکوس با قطر 21 میلی متر و کم ترین آن مربوط به انتروکوکوس فکالیس با قطر 4 میلی متر بود. بر اساس نتایج به دست آمده از تست MIC، باکتری انتروکوکوس فکالیس بیش ترین حساسیت را با حداقل غلظت مهاری 5/1 میلی گرم بر میلی لیتر و باکتری انتروباکتر ایروژنز کم ترین حساسیت را نسبت به عصاره هیدروالکلی گیاه دارویی گزنه از خود نشان دادند. می توان گفت که عصاره هیدروالکلی گزنه می تواند جایگزین مناسب دیگری برای درمان عفونت مجاری ادراری باشد. در ادامه لازم است مطالعات بیش تر و دامنه داری در شرایط in vivo انجام شود تا بتوان این عصاره گیاهی را به عنوان یک فرآورده جدید معرفی نمود.