مقایسه اثربخشی آموزش سرمایه های روان شناختی و فعال سازی رفتاری بر افسردگی در دانشجویان دختر خوابگاهی

تحقیقات متعدد نشان داده است که شیوع افسردگی در دانشجویان ایران بالا است و بنابراین باید با استفاده از روش های مختلف برای کاهش آن تلاش کرد. این پژوهش با هدف بررسی و مقایسه اثربخشی آموزش سرمایه های روان شناختی و درمان فعال سازی رفتاری بر افسردگی دانشجویان دختر خوابگاه های دانشگاه اصفهان انجامشد

طرح این پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه گواه بود. برای اندازه گیری افسردگی از مقیاس افسردگی بک استفاده شد. جامعه آماری شامل دانشجویان دختر خوابگاه های دانشگاه اصفهان در نیمسال دوم سال تحصیلی 98-97 بود. حجم نمونه 45 نفر بود که به روش نمونه گیری هدف مند انتخاب شدند. ابتدا پیش آزمون اجرا شد. سپس آنها به طور تصادفی به سه گروه آزمایشی 1 و 2 و گواه تقسیم شدند، سپس دو گروه آزمایشی به ترتیب تحت درمان فعال سازی رفتاری و آموزش سرمایه های روان شناختی قرارگرفتند، اما گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. پس از اتمام جلسات مداخله، برای هر سه گروه پس آزمون اجرا شد. دادها با روش تحلیل کواریانس تحلیل شد.

نتایج نشان دهنده معنادار بودن تفاوت نمرات پس آزمون افسردگی مجموع گروه ها بود (002/0=, p 7/73f=). مقایسه زوجی نشان داد که نمرات افسردگی هر دو گروه مداخله آموزش سرمایه های روان شناختی (28/2±46/7) و درمان فعال سازی رفتاری (27/2±82/7) در مقایسه با گروه گواه (38/2±50/15) کاهش معنا دار یافته است (به ترتیب 78/7- ,002/0=p و 14/8, - 002/0=p) اما دو گروه آزمایشی از نظر نمرات افسردگی با یکدیگر تفاوت معنا داری نداشتند.

هر دو نوع مداخله آموزش سرمایه های روان شناختی و درمان فعال سازی رفتاری باعث کاهش افسردگی شد. بنابراین می توان از هر دو نوع مداخله برای کاهش افسردگی دانشجویان خوابگاهی استفاده کرد.