مدل همراهی دانش آموزان د بستانی در سفر تحصیلی توسط والدین شاغل؛ با تاکید بر متغیرهای پنهان

کاهش سفرهای فعال و مستقل مسئله مشترک کلان شهرهایی است که د ر آن خود روی شخصی بر گزینه های د یگر ترجیح د ارد . د ر بیش‏تر سفرهای تحصیلی، کود کان به همراه یکی از والد ین تا مد رسه همراهی می شوند . این امر میل به استفاد ه از حمل ونقل همگانی و شیوه های فعال (پیاده روی یا د وچرخه سواری) را کاهش می‏ د هد و بیش‏تر سفرها با خود روی شخصی والد ین انجام می شود . پژوهش حاضر علاوه بر متغیرهای اقتصاد ی اجتماعی و ویژگی‏ های سفر به شناسایی اثر متغیرهای پنهان روان شناختی والدین شاغل شامل نگرش، هنجار، کنترل رفتاری د رک شد ه، و قصد همراهی د انش آموزان د بستانی تا مد رسه می پرد ازد . با بررسی بیش از 1600 مدل انتخاب گسسته از نوع لوجیت رتبه ای بر داده های 4000 پرسشنامه از مد ارس د ولتی و غیرد ولتی د خترانه و پسرانه شهر تهران که به روش طبقه بند ی تعیین می‏ شوند ، نتایج نشان می ‏د هد که متغیرهای مسافت درک‏ شد ه تا مد رسه، تشابه زمان شروع و مسیر سفرهای کاری و تحصیلی، قصد همراهی، کنترل رفتاری د رک شد ه، و تعد اد د فعات استفاد ه از خود روی شخصی برای رفتن به مد رسه د ر مد ل نهایی معناد ار هستند . بنابراین، افزایش انگیزه از طریق آموزش به والد ین د ر زمینه مسایل زیست محیطی و ترافیکی، تشویق به برنامه های پیاده روی دسته جمعی کودکان با نظارت بزرگ ترها، ایجاد شهرک های مسکونی نزدیک به محل کار والد ین و مد رسه فرزند ان، و ایجاد مسیرهای ایمن برای پیاد ه روی و د وچرخه سواری می تواند موجب افزایش احتمال استفاد ه بیش‏تر از حمل ونقل فعال د انش آموزان به مد رسه شود .