ارزیابی روشی و کشف انواع مغالطه در نقدهای وهابیان بر مذهب شیعه

نقد از روش های موثر برای سنجش آراء و اندیشه ها و تشخیص نقاط قوت و ضعف آثار نویسندگان است. با بهره گیری از این روش می توان سره را از ناسره بازشناخت. در بین روش های نقد، نقد روشی از اولویت فراوانی برخوردار است. این تحقیق به روش توصیفی تحلیلی و بر اساس منابع کتابخانه ای تدوین شده و بر این فرضیه استوار است که وهابیان به ویژه نویسنده کتاب اصول مذهب الشیعه، به دلایلی همانند پیش فرض های ناصواب، کینه و حسادت، تفاوت فرهنگی، ضعف علمی و... در موارد فراوانی مغالطه کرده اند. بررسی نشان می دهد کتاب اصول مذهب الشیعه، در بررسی مذهب امامیه، به جای روش علمی از مغالطه های حمله شخصی، دروغ، تعمیم نابجا، نقل قول ناقص، تحریف، تفسیر نادرست، علت جعلی، ادعای بداهت، توسل به مرجع کذب، تحریک احساسات و مغالطه تمثیل بهره برده و از روش علمی برای نقد شیعه استفاده نکرده است.