مطالعه کاربرد استیجینگ در انیمیشن

ساختار هنری و تکنیکی و ویژگیهای ملموس فیلم، در بیننده پاسخهایی را برمیانگیزد. کارگردان با توجه به روایت، موقعیتهای دراماتیک و مالحظات تصویری، صحنه را تصویر میکند. جریان روایت درون صحنه، با توجه به استانداردهای دراماتیک و تصویری و نحوه قرارگیری دوربین توسط کارگردان خلق میشود. چیدمان عناصر مختلف با نظم خاص، در یک نما، اطالعات زیادی از زمان و مکان و نحوه زندگی شخصیتها، شرایط روحی آنها و... به مخاطب میدهد. این نحوه چیدمان فضای را خلق میکند که استیج کردن قلمداد میشود. در استیجینگ فنهای گوناگونی میتوان به کار گرفت که در دید و در نهایت دیدگاه مخاطب تاثیرگذار باشد. مسئله اصلی پژوهش بررسی میزان تاثیر و کارکرد فضاسازی با تاکید بر تکنیک استیجینگ است. روش پژوهش کیفی و با رویکردی توصیفی تحلیلی میباشد. بر این اساس مسئله اصلی پژوهش حاضر واکاوی نحوه استفاده مناسب از صحنه و فضایی است که میتواند برای طراحی در نظر گرفته شود تا به فرایند استیج کردن کمک مینماید. این پژوهش پس از ارایه مبانی نظری پژوهش تالش خواهد برای آشکارسازی بحث انیمیشن وال-ای را مورد بررسی قرار دهد.