ارزیابی آثار تغییر اقلیم بر وضعیت خشکسالی ایستگاه تبریز طی دوره های آتی با استفاده از مدل ریزمقیاس نمایی LARS-WG

خشکسالی از گسترده ترین و مخرب ترین مخاطرات طبیعی است که با رخداد تغییر اقلیم پیچیده تر می شود. برای فراهم کردن یک دید کلی از شرایط خشکسالی، شاخص هایی برای پایش آن به طور گسترده استفاده می شوند. در این تحقیق به ارزیابی اثرات تغییر اقلیم بر وضعیت خشکسالی ایستگاه تبریز طی دوره های آینده با استفاده از شاخص های خشکسالی دهک (DI) و بارش استاندارد شده (SPI) پرداخته شده است. در ابتدا داده های روزانه خروجی مدل گردش عمومی جو HadGEM2 تحت سناریوهای انتشار RCP2.6، RCP4.5 و RCP8.5، توسط مدل LARS-WG نسخه 6، ریزمقیاس شده و توانایی مدل در شبیه سازی اقلیم گذشته (1987-2016) تبریز مورد تایید قرار گرفته سپس پارامتر اقلیمی بارش برای دوره های آتی 2040-2021، 2060-2041 و 2080-2061 شبیه سازی گردید. با استفاده از داده های بارش شبیه سازی شده، وضعیت خشکسالی تبریز به کمک دو شاخص ذکر شده در مقیاس سالانه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد در بیشتر سالهای مورد مطالعه، تعداد خشکسالی در هر سه دوره آتی نسبت به دوره پایه کاهش و تعداد ترسالی ها افزایش می یابد. نتایج پایش خشکسالی و پیش بینی آن برای دوره های آینده می تواند در مدیریت منابع طبیعی و نیز برنامه ریزی های مرتبط با مدیریت منابع آبی مورد استفاده قرار گیرد.