ارائه مدل پذیرش فناوری اطلاعات در پروژه های تحقیقاتی دانشگاهی حوزه ICT بر اساس مدل پذیرش فناوری ITAIM

امروزه ظهور و گسترش فناوری هایی که امکان ارتباط هر چه گسترده‌تر را فراهم کرده اند، تغییرات قابل‌ملاحظه‌ای را در هم زندگی خصوصی و هم زندگی حرفه ای افراد به وجود آورده‌ است. اجرای صحیح فناوری اطلاعات منشا توسعه اقتصادی و فرهنگی و ارتقای کیفیت زندگی از طریق تبادل اطلاعات و ارایه خدمات عمومی و خصوصی است. هدف از این پژوهش ارایه مدل پذیرش فناوری اطلاعات در پروژه‌های فناوری اطلاعات مراکز تحقیقاتی ICT دانشگاهی ایران می‌باشد. در این مقاله به بررسی عوامل و پارامترهای موثر بر پذیرش فناوری اطلاعات در پروژه های ICT مراکز تحقیقاتی دانشگاهی حوزه فناوری اطلاعات پرداخته‌شده است. برای جمع‌آوری داده‌ها و اطلاعات موردنیاز از پرسشنامه‌ استاندارد مرتبط استفاده‌ شده است. جامعه آماری مورد نظر خبرگان شاغل در پروژه حوزه ICT مرکز تحقیقاتی دانشگاه بوده است که به دلیل انتخاب پروژه خاص در حوزه مذکور، نمونه برداری غیراحتمالی در دسترس (30نفر) انجام شده است. تجزیه و تحلیل داده نیز با استفاده از نرم‌افزارهای Spss 22 و Smart pls3 انجام شد. باتوجه به محاسبات انجام‌شده، می‌توان عوامل موثر بر پذیرش فناوری اطلاعات در مراکز تحقیقاتی دانشگاهی را به چهار دسته شامل عوامل مرتبط با فناوری اطلاعات، عوامل سازمانی، عوامل مرتبط با مدیر عالی اجرایی و عوامل فردی تقسیم نمود. نتایج تحقیق نشان می دهد، به ترتیب عوامل مدیریتی (به میزان 497/0)، عوامل مرتبط با فناوری اطلاعات (به میزان 460/0) و عوامل فردی (به میزان457/0) بر پذیرش فردی فناوری اطلاعات و عوامل سازمانی (به میزان 469/0) و عوامل فردی (به میزان 459/0) تاثیرگذاری قابل توجهی بر پذیرش سازمانی فناوری اطلاعات دارند.