اثر بخشی بازی درمانی شناختی-رفتاری و بازی درمانی مبتنی بر تاب آوری بر استرس والدینی کودکان مبتلا به درد شکمی عملکردی

کودکان مبتلا به درد شکمی اغلب زمینه افزایش استرس والدین را به دلیل اختلال خود فراهم می کنند. این پژوهش با هدف تعیین اثر بخشی بازی درمانی شناختی-رفتاری و بازی درمانی مبتنی بر تاب آوری بر استرس والدینی کودکان مبتلا به درد شکمی اجرا شد.

این مطالعه یک پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. 24 کودک 5 تا 10 سال مبتلا به درد شکمی عملکردی به همراه مادرانشان در شهر اصفهان به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه بازی درمانی و یک گروه کنترل (8 نفر برای هر گروه) گمارده شدند. پرسشنامه استرس والدینی بری و جونز (1995) برای سنجش متغیر وابسته در مراحل آزمایش استفاده شد. دو گروه بازی درمانی شناختی-رفتاری و بازی درمانی مبتنی بر تاب آوری به مدت 8 جلسه تحت درمان قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ درمانی دریافت نکرد. داده ها از طریق تحلیل واریانس اندازه های تکرار شده (مکرر) تحلیل شد.

یافته ها:

 نتایج نشان داد که در استرس والدینی فقط بین بازی درمانی مبتنی بر تاب آوری با گروه کنترل تفاوت معناداری وجود دارد، ولی بین بازی درمانی شناختی-رفتاری با گروه کنترل و بین دو بازی درمانی با یکدیگر تفاوت معناداری وجود ندارد.

نتیجه گیری:

 بازی درمانی مبتنی بر تاب آوری در کاهش استرس والدینی موثر بود. بنابراین از این درمان می توان برای بهبود استرس والدینی کودکان مبتلا به درد شکمی عملکردی در مراکز درمانی استفاده کرد.