تغییرات میدان تنش در منطقه گذار بین زاگرس و مکران با استفاده از وارون سازی سازوکار کانونی زمین لرزه ها

وارون سازی تانسور تنش با استفاده از سازوکار کانونی زمین لرزه ها یکی از روش های مورد استفاده در مطالعه تنش های زمین ساختی است. در این مطالعه با استفاده از این روش، راستای تنش بیشینه افقی در منطقه گذار بین زاگرس و مکران تعیین شده است. نتایج، نشان دهنده تغییرات زیاد در راستای محورهای اصلی تنش در این منطقه است. در اطراف تنگه هرمز، محورهای تنش افقی بیشینه می چرخند و الگوی پیچیده ای را نشان می دهند. این چرخش در سمت راست خط عمان، به صورت ساعت گرد از باختر به خاور حول این خط فرضی اتفاق می افتد، اما در سمت دیگر، به خصوص جایی که جزیره قشم قرار دارد، جهت گیری های متقاطع تنش افقی بیشینه نشان دهنده پیچیدگی میدان تنش است. احتمال دارد که تفاوت خصوصیات پوسته اقیانوسی و قاره ای مسیول تفاوت در جهت گیری های میدان تنش در این منطقه باشد. راستاهای تنش بیشینه افقی با توجه به روند امتداد گسل های فعال منطقه، به خوبی با سازوکار گسلش در مناطق مورد مطالعه همخوانی دارد. دیگر روش های ژیوفیزیکی نیز چرخش مشابهی را در اطراف تنگه هرمز به نمایش می گذارند و این راستاها با اطلاعات حاصل از آنها سازگارند. این مطالعه می تواند با فراهم کردن نگرشی نو، به درک ساختار و فرایندهای زمین ساختی در این منطقه پیچیده کمک کند.