جریان شناسی تاریخ نگاری شیعی در مسئله شهادت ائمه اطهار علیهم السلام

مسئله شهادت ایمه اطهار علیهم السلام از مسایل بحث‌برانگیز در بین تاریخ‌نگاران و محدثان بوده است. اهمیت این مسئله به تاثیر آن در میزان نقش‌آفرینی‌های اجتماعی و سیاسی امامان شیعه برمی‌گردد. بررسی جریان‌شناسانه نگاه علمای شیعه به شهادت ایمه معصوم علیهم السلام نشان می‌دهد که مکتب حدیثی قم (شیخ صدوق) شهادت ایمه علیهم السلام را فراتر از یک خبر تاریخی، در شمار یکی از باورهای اعتقادی می‌داند (که رد آن معادل کفر است). اما مکتب عقلی بغداد (شیخ مفید) شهادت ایمه علیهم السلام را به عنوان یک خبر تاریخی (مثل دیگر اخبار) می‌داند که ارتباطی با عقاید شیعی ندارد (که تایید و رد آن، تاثیری در ایمان و کفر داشته باشد). بنابراین، گزارش‌های شهادت برخی ایمه علیهم السلام را تایید و بقیه را محل تردید می‌دانند. تاریخ‌نگاران شیعی بعد از شیخ مفید، تاثیرهایی از هر دو مکتب پذیرفته‌اند. برایند این اثرپذیری‌ها نشان می‌دهد که بیشتر تاریخ‌نگاران شیعه شهادت همه ایمه علیهم السلام را پذیرفته‌اند، اما آن را به عنوان یک باور اعتقادی قلمداد نمی‌کنند.