تاثیر ماده 2- فنوکسی اتانول به عنوان ماده بیهوش کننده بر فاکتورهای استرسی ماهی قرمز (Carassius auratus)

با توجه به عوارض اجتناب پذیر داروهای بیهوشی در آبزی پروری، بررسی فاکتورهای استرسی در ماهی یکی از راه های مناسب برای شناسایی اثرات جانبی آنها است. هدف از این مطالعه بررسی اثر دوزهای مختلف 2-فنوکسی اتانول به عنوان بیهوش کننده، بر سطح شاخص های استرسی (گلوگز و کورتیزول) می باشد. زمان القاء بیهوشی و ریکاوری این ماهی، در غلظت های موثر 1/0، 3/0، 5/0 و 7/0 میلی لیتر در لیتر2-فنوکسی اتانول بررسی شد. نتایج نشان دادند که قرار گرفتن در غلظت های پایین این ماده بیهوشی (1/0 و 3/0) موجب می شود تا بیهوشی عمیق در مدت زمان بیشتری رخ دهد و زمان ریکاوری آن کمتر شود و بالعکس. در غلظت های 1/0 و 3/0 میلی لیتر در لیتر این ماده سطح کورتیزول پلاسما به طور معناداری نسبت به گروه شاهد افزایش یافت و در غلظت های بالاتر (5/0 و 7/0) سطح کورتیزول به طور معناداری کاهش یافت (P<0.05). با توجه به نتایج بدست آمده، استفاده از غلظت های پایین تر 2- فنوکسی اتانول (1/0 و 3/0 میلی لیتر بر لیتر) باعث ایجاد استرس در ماهیان می گردد. لذا، مقادیر بالاتر (5/0 و 7/0 میلی لیتر بر لیتر) این ماده بیهوش کننده جهت بیهوش کردن ماهی قرمز پیشنهاد می گردد.