دگردیسی در «باکوس» «پروتئوس» و «شاعرالشعرا» امرسون و رابطه آن با ساقی نامه حافظ

این مقاله به بررسی ایده «دگردیسی» رالف والدو امرسون و ارتباط آن با اشعار حافظ که او از زبان آلمانی ترجمه کرده است می‌پردازد. این مقاله نشان می‌دهد که مفهوم «شراب بیداری»  که در تعدادی از اشعار امرسون دیده می‌شود و ابعاد تازه‌ای به ایده امرسون در مورد «دگردیسی» داده است، بنوعی ریشه در «ساقی‌نامه» حافظ دارد. به این منظور این مقاله نظر امرسون در مورد دگردیسی و تناسخ که به تازگی توسط محققانی همچون مایکل کوریگان و مایکل کووان ترسیم شده است را مطرح کرده و سپس نشان می‌دهد چگونه تعدادی از اشعار امرسون همچون «باکوس»، «پروتیوس»، و «شاعرالشعرا» که به دگردیسی می‌پردازند و بصیرت شاعر را محصول دگردیسی می‌دانند در واقع برگرفته از مفاهیمی از دیوان حافظ هستند که مورد خوانش متفاوتی قرار گرفته‌ و در بستر جدیدی استفاده شده‌اند.  به این شکل، این مقاله از سویی با مطالعات پیرامون مفهوم دگردیسی در آثار امرسون  در گفتگوست و از سویی دیگر بعد جدیدی به مطالعاتی که تاثیر شعرای ایرانی بر شعر و تفکر امرسون و نقش اشتغال او به ترجمه را بررسی می‌کنند می‌افزاید.