رابطه مزاج با جرم:تحلیلی دوباره بر یک تئوری مورد علاقه روانشناسان اسلامی

تغییر نظام سیاسی در ایران در اواخر دهه 1970 ، تغییر در تقسیم بندی علوم را نیز در پی داشت. این تغییر عمدتا مبتنی بر تقسیم علوم انسانی به دو گروه اسلامی و غیر اسلامی توسط انقلابیون بود. بدین ترتیب روانشناسی اسلامی و حقوق اسلامی پا به صحنه گذاشته و برای تحلیل رفتار مورد توجه قرار گرفتند. با توجه به افزایش جرم و پرونده های قضایی و هم چنین تاثیر پذیری عمیق نظام حقوقی و تربیتی ایران از دین اسلام ؛ هدف مقاله حاضر تحلیل دوباره تیوری رابطه مزاج با جرم با عنایت به نگاه روانشناسان اسلامی است. روش تحقیق حاضر از نوع تحلیل محتوی کیفی ، جامعه آماری شامل کلیه آثار مرتبط با موضوع پژوهش ، و روش نمونه گیری هدفمند می باشد. برای تحلیل داده ها از روش طبقه بندی استنتاجی استفاده گردید. یافته های تحقیق نشان می دهد رابطه مزاج با جرم را می توان قدیمی ترین نظریه در این خصوص دانست در حالی که پیشرفت های علمی نظریه های بدیل فراوانی را به ارمغان آورده اند. یافته دیگر تحقیق نشان می دهد که در تعیین مجازات برای مجرمان توجه روانشناسان اسلامی معطوف به تیوری "اجرای عدالت درمانی" است ، در حالی که با بررسی آیات قرآن نمی توان شواهد بسیاری برای پشتیبانی از " تیوری زیست شناختی جرم" یافت. در یک جمع بندی اجمالی می توان گفت که در مرحله عمل ، نظریه زیست شناختی جرم مورد پذیرش قانونگذاران جمهوری اسلامی ایران قرار نگرفته است و روانشناسان اسلامی باید در آن تجدید نظر نمایند.